Vrijdag 11/3 punctie van 14 eicellen, zaterdag het nieuws dat er 11 rijp genoeg waren en 9 bevrucht raakten. Dus aftellen naar woensdag 16/3 want dan tp ….
Vandaag is het dan zover. Doordat manlief geen vrij kan krijgen, heb ik het gezelschap van de dochter van 11,5j
We maken der gelijk nen uitstap van, want voor de tp gaan we eerst nog ontbijten …2 donuts ,overgoten met suikers voor de dame …ieuw. Maar ze glundert en geniet!
Ik leg haar uit dat ik strax daar wel in mijn blote kont lig, kwestie da ze ni gechoqueerd raakt he. Maar ze gniffelt en zegt: Sjah, hoe moet ik da gaan uitleggen morgen op school als ze vragen waar ik gisteren was? Zeggen dak naar mijn moeder haar bloot gat gekeken heb? …zucht … ze gniffelt verder en ik bedenk me wat voor een zot geval ik op de wereld gezet heb in 2004.
Tegen kwart voor 11 begeven we ons naar P4 verdieping 2 en zetten ons in de al bijna volle wachtzaal. We praten wat, tokkelen wat op de ipad/smartphone. 11u passeert, maar we zijn nog steeds niet aan de beurt. Op zich niet zo erg, we hebben het gezellig…alleen die blaas baart me zorgen …als die TE vol raakt …je strax met de benen open moet ….. ik verzeker het jullie …. geen goede combi. De vroedvrouw komt even langs om te zeggen dat de dokter nu niet lang meer wegblijft. Ze was nog even bezig. Ze richt zich naar de dochter die al een korte uitleg krijgt en complimentjes over haar mooie haren.
Als het uiteindelijk om half 12 aan ons is, was het het wachten wel waard. De dokter doet mij de uitleg over de overgebleven embryo’s , terwijl de vv zich bezig houdt met de dochter en ze haar daar strategisch placeert op een stoel. We blijken nog 7 embryo’s over te hebben, waarvan er 1 van goeie kwaliteit zal teruggeplaatst worden. De overige 6 worden nog verder opgevolgd voor een eventuele trip naar de noordpool …maw de vriezer in.
Dochterlief krijgt zowel van dokter als van vv uitleg, word getoond waar mijn baarmoeder zit en mijn blaas en waar ze zo meteen moet opletten waar ze het embryo zullen terugplaatsen. Ze is stil … dat zegt veel … gebeurd zelden.
We hebben dus 1 blasto on board en hopen dat die pas eruit komt ergens eind november, begin december!
Maybe baby 11 …. doe je best asjeblief …. je grote zus zou zich een perfect levendig gelukspopje vinden als je het haalt!
Er rest me verder niet meer dan de fraxiparine, aspirine, prednisolon, hoge dosis foliumzuur, vit b en d verder in te nemen, vingers te kruisen en het rustig/zen aan te doen!