Datums …

ze blijven voorbijkomen…elk jaar opnieuw.. alleen de laatste cijfers zijn telkens weer anders. Maar de herinnering eraan is blijvend.

21 juli 2013: Nationale feestdag …Langske vertrok op zijn eeuwige vlucht  in 1999 😦 …Koning Albert II geeft zijn kroontje aan den Filip … en wij krijgen onze allereerste terugplaatsing van een dag 3 embryo!

Spannend zitten we in de auto die dag richting uz Gent. Op de radio gaat het over de troonwissel. Albert II is dat moment nog koning. Maar na in de wachtzaal te zitten met een volle blaas (echt …het idee dat je strax met de benen nog open moet gaan liggen ook … ) ,de terugplaatsing van een heel mooi embryo stappen we in de auto en is er een nieuwe koning!

Het kan alleen maar goed gaan dacht ik toen…op zo een bijzondere dag …  en na de late overstimulatie ging het goed … voor een korte tijd … en toen kregen we den duw in den put!

17 maand

… zou oud zou je zijn moest je niet slapend geboren zijn.

Je zou hier de wereld verkennen op onstabiele voetjes. Lachen met het boempetatspelletje. Je zou brabbelen, gibberen en gillen met je grote zus en broers. Je zou bij iedereen een glimlach toveren … dat ben ik zeker, al zou je maar de helft het gelukzalige karakter van je broers of zus hebben.

Ik zou je knuffelen, je besnuffelen, je nooit meer loslaten …

maar die kans kreeg jij/ik niet.

Ik moet verder leven zonder jou, men derde zoon, men vierde wonder, … En of dit nu 2 maanden, 9 maanden, 14 maanden 2 jaren later is … het gemis van je kind die blijft.  De liefde die je toen voelde is voor eeuwig…

Liefste lieverd … once you are a real, you cant become unreal again. It lasts 4 always.

2 jaar geleden

Toen was het op 18 juli wel erg spannend.

4 follikels te zien … weinig, maar toen geloofde ik nog in … er moet er maar 1 goeike tussenzitten … ondertussen is die gedachte gedachte vergaan … Want zelf met 1 goeike kwamen we nog niet ver.

2 jaar geleden onze eerste pickup … en 3 dagen later zou de terugplaatsing van een 3 daags embryoke gebeuren. Ik zou late overstimulatie krijgen …maar ik zou ook zwanger zijn …van niet 1 maar van 2 kleine boelekes … het zou foutgaan … 2 september zou de curettage gebeuren.

Maar 2 jaar geleden geloofde ik er nog zo fel in!

De pickup was afgrijselijk..wat een pijn maar er waren 9 …jawel “9” eicellen gevonden … een groot aantal verdoken follikels dus.

…sja 2 jaar geladen waren we vol goede moed, geloofden we er sterk in en waren we 15 kilo lichter …

tijden veranderen …

2013-07-18 12.01.30

De vlucht …

…ik voelde diep vanbinnen een tijdbommetje tikken. Binnenin gierden de hersenspinsels in het rond …chaos on top … En eigenlijk beetje mede die chaos deed ik een bod via vakantieveilingen … eigenlijk niet met de gedachte om een weekendje weg te gaan … al was er binnenin de nood er wel blijkbaar. Tot men verbazing werd ik niet overboden … woops … we moesten nu wel!

En eigenlijk he …was het echt die vlucht waar ik nood aan had… even weg van alles hier thuis, samen met degene die erom doen!  Even proberen die hele rimram van zwanger worden, beslissingen nemen, aftellen naar september enzo …te vergeten. Nu ja ik kan je zeggen …. vergeten … failed! Nope da’s ni gelukt! Maar eigenlijk werd het hele gedoe naar de achtergrond geschoven … kijk op die manier ben ik zeker dat ik nog zou doorgaan met de behandelingen. Als ik kon verder gaan met men leven, genietend van wat er rond mij gebeurd en al men aandacht uitgaand naar men gezin… dan zou ik niet twijfelen, en denk manlief ook niet!

De vlucht bracht ons in vakantiepark Elfenmeer in Herkenbosh. Nederlands Limburg, aan de Duitse grens. Het weer was prachtig, omgeving ook, de caravan was een privésauna, het zwembad was verfrissend. En buiten aan de ienieminibaby’s en de zwangere buiken heb ik mij eigenlijk nergens aan geërgerd. Het spijt me, ik kan er echt niet tegen …da steekt mijn ogen uit. Zelf den wittekop (J) liet vallen, goh mama stel je voor dat we hier zouden zitten met Hesse* die zou zich amuseren … Jah, venteke das waar, slik, prikkendetraanvertrekgewoonnondedju…wateenprachtzoonisdienwittekoptoch…#mychilddidexist #hisbrotherdidexicst Daaraan zie je, vergeten da lukt niet, maar kon er wel enorm van genieten

Maar zoals bij elk mooi liedje, komt ook aan men vlucht een einde ….back 2 reality! Het weer hielp hier wel erg goed in mee en de wekker deze morgen ook. Nope, niemand moest gaan werken … maar meneertje Aap (B) had zijn date in het Reva voor de logotesten … met heel wat overredingskracht heb ik hem niet in de auto moeten duwen en er hem ook niet moeten uitsleuren. t’Kind heeft er nen hekel aan en ik kan hem snappen … maar heel cliché ist voor zijn best, voor zijn toekomst … Mjah leg dat maar eens uit aan een 12 jarige die in het hier en nu en het volgende uur leeft he … Maar tkomt wel goed…wat er ook gezegd word!

11737822_10206783076473862_3880695526548836088_n f

Kinderwensbloggers

Gisteren werd ik benaderd door Melany. Ze vroeg of ik wilde meewerken aan een opstartend projectje om eerlijke, oprechte ervaringen rond kinderwens zen ronde te laten doen! Met als doel mensen te laten lezen wat het met je doet. De taboe rond infertiliteit te doorbreken! Maar ook om lotgenoten niet alleen grafieken en statistieken te laten lezen over fertiliteitsbehandelingen maar vooral zaken waar ze misschien iets aan hebben.

Ik blog en het was al mijn “doel” om die taboe errond te doorbreken …vooral voor mezelf maar ook naar anderen toe!  Dus stemde ik erin toe

Wie graag ook de andere bloggers wilt lezen of misschien zelf wilt bloggen? Kom dan hier maar lezen https://www.facebook.com/groups/868132879920575/?fref=nf

De eeuwige strijd …

een strijd wat je in mijn ogen nooit wint …. want is het niet zo dat perfectie gewoon niet bestaat?

DE strijd …die zowat de meerderheid van de vrouwen wel levert

DE strijd … die je kop gewoon zot maakt

DE strijd … die ik de laatste 2 jaren zo aant verliezen ben

DE strijd … die ik sinds maandag weer eens serieus ga nemen

DE strijd … MIJN gevecht tegen het lekker eten, de lekkere drankjes, het emovreten, het troosteten, …

DE strijd … HET gewicht

Nog NOOIT woog ik zoveel in niet zwangere toestand. Echt vreselijk vind ik het. En ondanks dat ik het er zooo moeilijk mee heb blijft vooral dat emovreten en troosteten de overhand nemen. Mede dankzij de hormonen ben ik op 2 jaar tijd 15 kg bijgekomen …jeps 15 kg …serieus om te blijten dus…want op zich zou ik het niet zo erg vinden als ik daarvoor een 5e hartediefje in de plaats had gekregen. JA een 5de want Hesse* zal altijd mijn 4de kind zijn … al mag je dat niet luidop gaan zeggen …soit dat terzijde.

Vandaag dan toch de stap gezet!! De inschrijving voor de fitnessclub is een feit. Met alleen mijn eten aan te passen zullen die mottige beestjes “kilo’s” er ni afgaan en blijven. En aangezien mijnen fysiek 0,0 is …het beperkt zich nu tot he top en aflopen van de trap, rondhozen met de kids … Dus bij deze … nen groten drempel … the fitnessclub and me …

De stand van zaken deze week (van ma 6/7 – tot vandaag)  – 1200gram …iets in mij zegt dat er iet ni klopt … vochtprobleemken? Heb al wa afgebleit deze week …dus ist misschien da?

Soit da wil zeggen nog 14 kilo te gaan!!  Om te beginnen zullen we de lat iets minder hoog leggen … en wil ik graag tegen eind deze zomer -6 kg wegen … om tegen die tijd een nieuwe deadline met een nieuw afvalplan te bekomen!!

…TO BE CONTINUED…

Een boodschap aan mijn kinderen

In mei was het DE dansshow van het jaar … een betere bestaat niet …want mijn dochter danst enkel in deze van DE VIDschool onder leiding van superElke! (ik blijf bewondering hebben voor haar, nog nooit iemand gezien die met een simpele vingerknip (zo lijkt het toch) een groep van oa 30 tal 10-11-12 in de hand weet te houden. En echt waar … je moet er nog maar eens een 4 tal in je auto te hebben onderweg naar het dansen … hoef er geen tekeningske bij te maken he.

Soit waar waren …ohja DE dansshow van DE superElke … het slotliedje ging bij mij door merg en been … ik slikte, en bleef slikken …tranen die achter men oogleden prikten … Nu 2 maand later blijft het liedje hangen. Ik wil het dan ook echt als boodschap meegeven voor mijn 3 prachtkindertjes … en ook een boodschap naar mezelf!

Never grow up …. of tenminste … behou de vewondering die kinderen hebben voor het kleine, behou het zorgloze (oh das zo een moeilijke eens je volwassen bent) wees gewoon jezelf … Blijf gewoon mama’s kindje ❤

Never grow up – Taylor swift